"Chinese coffee", podobnie jak "Local stigmatic" to sztuki, które jak powiedział sam Al, nigdy nie były pokazane szerszej publiczności. Z dość zagmatwanych materiałów źródłowych stworzył przystępne i i żywiołowe sztuki - filmy (jak sam to nazwał - hybrydy teatru i kina). Jak sam mówi, trudność polegała na znalezienie odpowiedniego przekazu, aby było jasne, że nie kręci adaptacji sztuki na taśmie filmowej. Kręcił sztukę jako film. Różnica polega na tym, że stara się zachować ducha i sens sztuki, ale zastosować filmowe środki. Teatr od zawsze był bliższy Alowi niż kino.
Polecam ciekawą ksiażkę - wywiad z Pacino pt."Al Pacino - o sobie samym" - rozmawia Lawrence Grobel.