Zanim obejrzałem film, postarałem się zapoznać ze zjawiskiem negacjonizmu. Nie powiem, żebym stał się specjalistą od Holocaustu lub jego negowania, ale uważam, że film oparty na dwóch drobnych wycinkach ("za" Holocaustem - zakratowane od wewnątrz otworki, "przeciwko" Irvingowi - zniekształcony cytat o transporcie Żydów z Berlina) jest bardzo mocno spłycony. Mimo wszystko można było się postarać, aby lepiej fabułę umocować, jednak poprzestano na bardzo siermiężnych, łatwych, namacalnych argumentach. To mocno osłabia wydźwięk filmu.

No i, oczywiście, Polska niczym mięso armatnie jest jak zawsze między młotem a kowadłem, czyli nic nie ma do powiedzenia. Wódka, kaszanka, hejnał. No i szaber metalowych kratownic z komory gazowej, dokonany przez polski rząd! Do tego wszystko się sprowadza... To, że Auschwitz powstał pierwotnie jako obóz dla Polaków, i że iluś Polaków straciło w nim życie, nie ma dla twórców filmu żadnego znaczenia. W jednym obozie nie ma miejsca na dwa cierpienia... :/