Serialowa Laura Palmer utożsamiana była z ciepła, delikatną, niewinna dziewczyna która wszyscy pokochali i cierpieli kiedy zginęła. W filmie widzimy kobietę o trzech twarzach dziecko, kobietę pełną miłości i dziwkę w najgorszym wydaniu. W filmie wszystko, no może nie wszystko podane jest na talerzu. Laura od dziecka była pod ciężka ręką swojego ojca niedowartościowanego psychopaty który ja molestował. Bob to druga wersja ojca ta mocniejsza i sadystyczna czyli jak córka miał dwa oblicza. Jednego razu surowy i stanowczy ojciec z drugiej kochany martwiący się o swoja córkę tatuś. Dziewczyna która ma mętlik w głowie psychicznie rozbita widzi w ojcu gwałciciela i morderce Boba po czym wraca jak by nigdy nic do szkoły w postaci niewinnej dziewczyny namiętnej i kochliwej by nagle wieczorem stać się klubową prostytutką bez zasad i ograniczeń. Film mnie zniesmaczył swoją prostotą i patetyką. Niektóre sceny zagrane tak sztucznie ze ręce opadają (scena na motorze kiedy Laura odchodzi od Jamesa). Prowadzona jest wielowątkowość filmu i żaden z nich nie jest zakończony jak by nie istniał. Przypomina mi to troche film "The Room"