Zdeformowany, przerażający, obrzydliwy obraz naszej przyszłości. Wizja naszych lęków, emocjonalnej pustki, którą próbujemy wypełnić egzystencjalną abstrakcją. Cronenberg obnaża ludzką próżność w iście groteskowy sposób. Zrobił niemal parodie z dzisiejszego postrzegania piękna. Z coraz bardziej absurdalnego upiększania twarzy i ciała. Ba, poszedł dalej, poszedł we wnętrze.
W końcu piękno wewnętrzne przestało być pustym frazesem a zyskało treść i sens ;)
Oddychamy plastikiem, ludzkość ma już go w organizmie, więc, w jakim kierunku ten organizm ma ewoluować …. Ponoć Hipokrates powiedział "jesteś tym, co jesz" Jemy plastik i stajemy sie coraz bardziej plastikowi.
Obrzydliwy to obraz, ale ma sens i trafne przesłanie.
To ostrzeżenie dla widza skłaniające go refleksji, do czego dążymy. Swoiste memento
Ale, suma summarum, Cronenberg znalazł dla człowiek pokutę za to co zrobił Matce Ziemi. Myśle, że słuszna i zasadna to „kara”